Po pracy do biura na spotkanie z architektem. Znowu dzisjaj jakiś palant zajechał mi drogę na ścieżce rowerowej jak chciałem przejechać na zielonym. Jak mu kazałem postukać się w głowę to jego żona kazała mi tak nie pokazywać więc pokazałem jej środkowy palec i pojechałem dalej. Inny rowerzysta tez się dołączył do zwracania im uwagi potem zgodnie stwierdziliśmy, ze trzeba takich ludzi gonić. Kiedy takie sytuacje się wreszcie skończą?

w międzyczasie na zakupy do Castoramy.

Rano do pracy normalnie. W międzyczasie padła mi komórka i pojechałem do domu po ładowarkę. Po pracy pojechałem na rundę do Krzeptowa. Z powrotem pojechałem na lotnisko. W drodze powrotnej zobaczyłem kolarza w stroju Reprezentacji Polski i chciałem go dogonię ale za nic nie moglem się do niego zbliżyć na mniej niż kilka metrów. Z lotniska pojechaliśmy drogą zamiast ścieżką rowerową, potem zjechał na ścieżkę a ja pojechałem drogą myśląc, że go dogonię. Ale jakie ja mam szanse, jak on przy 35-40 km/h jedzie sobie lekko a mi brakuje przełożeń i nie mam z czego pociągnąć dalej. Jak jechałem za nim nawet nie zauważyłem jak wjechałem na OAW. Niestety gorzej było ze zjazdem między Żernicką a Lotniczą, zwłaszcza, że jechałem pod prąd. Po obiedzie jeszcze pojechałem do sklepu puścić Totka. Niestety z kolanem coraz gorzej, więc chyba będzie trzeba zakończyć sezon przedwcześnie. Na razie czekam, może przestanie boleć.

Wieczorem jeszcze podjechałem do Lidla i kupiłem kurtkę na rower, spodnie rowerowe, nakładki na kierownicę, rękawiczki i odblaski na szprychy.

Po pracy na pocztę i po recepty do lekarza.

Wieczorem jeszcze raz na budowę zobaczyć co się dzieje.

Trochę przeciążyłem kolano na wyjeździe. Czuję ból z lewej strony prawego kolana. Parę dni poobserwuję kolano i potem podejmę decyzję co dalej.

Mapa i profil trasy:
Pokaż trasę GPS

Zdobyte przełęcze:
- przełęcz Lisia - 790 m n.p.m.,
- przełęcz Sokola - 754 m n.p.m.,
- przełęcz Walimska - 755 m n.p.m.,
- przełęcz Jędrzejowicka – 277 m n.p.m.,
- przełęcz Tąpadła – 384 m n.p.m.,

Rano nie śpieszę się ze wstawaniem. Dziś ostatni dzień wyprawy. W domu czeka na mnie dobra kolacja i wygodne łóżko. Wyjeżdżam parę minut po 8. Na początku czeka mnie zjazd do Dusznik.

Schronisko pod Muflonem © biker81

Schronisko pod Muflonem - pomnik przyrody © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

W mieście zwiedzam Rynek na którym stoi Figura Wotywna Matki Boskiej w Dzieciątkiem Jezus postawiona w 1725 r. jako wotum za uratowanie od zarazy. Prawdopodobnie pomnik ten wykonał znany śląski warsztat rzeźbiarza L. J. Webera. Przedstawia Matkę Bożą z dzieciątkiem Jezus w otoczeniu śś. Floriana i Sebastiana, strzegących miasto od zarazy i ognia.

Rynek w Dusznikach © biker81

Rynek w Dusznikach © biker81

Figurka na Rynku w Dusznikach © biker81

Zjazd z Przełęczy Lisiej © biker81

Formacje skalne © biker81

Formacje skalne © biker81

Formacje skalne © biker81

Przydrożne przepaście © biker81

Przydrożne przepaście © biker81

Widok na Szczeliniec © biker81

Widok na Szczeliniec © biker81

Przydrożny krzyż Jezusa © biker81

Przydrożna figurka Matki Boskiej © biker81

Po drodze decyduję się na skrócenie trasy i wjazd na przełęcz Lisią od strony Łężyc. Podjazd poza kilometrowym odcinkiem nie sprawił mi jakiś trudności. Niestety droga pozostawiała wiele do życzenia. Jednak wolę wjeżdżać po takiej drodze i zjeżdżać po równym asfalcie. W Karłowie robie postój na małe zakupy i ruszam w dół do Radkowa.
Po minięciu kolejnych miejscowości zaczyna się podjazd na przełęcz Sokolą. Na podjeździe widzę wielu rowerzystów z sakwami. Zatrzymuję się, żeby pogadać z jedną parą. Jak mówią, ze jadą do Świebodzic to już wiem, ze są to ludzie ze Stowarzyszenia Podróżników Crotos, którzy przyjechali na 3 dni w Sudety. Po krótkiej rozmowie każdy jedzie w swoją stronę. W Walimiu zaczynam podjazd na przełęcz Walimską. Na sporym odcinku drogi jest jeszcze historyczna kostka brukowa. Dogania mnie rowerzysta z Jugowa. Razem wjeżdżamy na przełęcz i na parkingu robimy sobie dłuższą przerwę. Niestety jest tam dużo ludzi, którzy sobie urządzają grillowanie. Uciekam stąd jak najszybciej.

Nieistniejąca kolej w Ludwikowicach Kłodzkich © biker81

Nieistniejąca kolej w Ludwikowicach Kłodzkich © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Piknik na przełęczy Walimskiej © biker81

Po zjeździe do Pieszyc wiem, że Sudety zostaną za moimi a mi zostaje już jazda do dumy po prawie płaskim terenie. Zostaje jeszcze tylko do przejechania masyw Ślęży i Raduni. W Dzierżoniowie zaczyna kropić deszcz.. I tak będzie kropić do przełęczy tąpała. W Tuszynie odnajduję kolejny krzyż pokutny. Po minięciu przełęczy Jędrzejowskiej i Tapadły zatrzymuję się na chwile na parkingu. Tam też dużo ludzi urządziło sobie piknik. Po krótkim odpoczynku zjeżdżam do Sobótki. Po raz pierwszy zjeżdżam w tą stronę do Sobótki. Zjazd jest o wiele lepszy niż w drugą stronę.

Ostatni widok na Sudety © biker81

Ścieżka rowerowa Pieszyce - Dzierżoniów © biker81

Do zdobycia został jeszcze Masyw Ślęży i Raduni © biker81

Widok na Masyw Ślęży i Raduni © biker81

Krzyż pokutny w Tuszynie © biker81

Rezerwat przyrody Będkowice © biker81

Rezerwat przyrody Będkowice © biker81

Dobrze znanymi drogami dojeżdżam do domu. W domu pojawiłem się o 19:30.

Widok na Wrocław i okolice - na powiekszeniu widac Most na Rędzinie i Sky Tower © biker81

Mimo niezrealizowania tego co chciałem wyjazd uważam za udany. Zaliczyłem 7 przełęczy zrobiłem ponad 3000 m przewyższenia. Po raz pierwszy w Jesenikach nie padało. Niestety pojawiły się problemy z kolanem. Teraz parę dni restu i zobaczę co będzie dalej z kolanem. Jak się nic nie poprawi to zakończę sezon i po krótkim odpoczynku zacznę się szykować do następnego sezonu.
Już 2000 km na tym rowerze.

Mapa i profil trasy:
Pokaż trasę GPS

Zdobyte przełęcze:
- videlske sedlo - 930 m n.p.m.
- przełecz Lądecka - 665 m n.p.m.

Rano wstaję o 7 i już 20 minut później jestem na rowerze. Na drogach spokojny ruch. Dziś mój wielki dzień. Po początku podjazd do Hermanowic. Trochę ciężko się jedzie. Mijam miejsce gdzie kiedyś złamała mnie pogoda i kazała wcześniej wrócić do Głuchołaz. Nogi cały czas nie rozgrzane, pojawiają się bóle w kolanie. Zaczynam coraz częściej myśleć nad zmianą planów. Mam jeszcze trochę czasu do rozjazdy na Karlovą Sudankę. We Vrbnie pod Pradadem robię zakupy i jem obfite śniadanie. Niestety podejmuję decyzję o wycofaniu się. Myślałem, ze jestem rozjeżdżony po poprzedniej wyprawie ale góry to co innego niż jazda po płaskim i chyba brakuje mi kilometrów w górach. Teraz celem staje się podjazd na videlske sedlo 930 m n.p.m.. Po drodze parę razy ukazuje mi się Pradziad. Góra ta swoim ogromem daje mi kolejną lekcję pokory a góry po raz kolejny pokazują swój ogrom i swoją niedostępność. Podjazd pod przełęcz nie jest jakiś trudny i po dobrym rozgrzaniu mięsni zaczyna mi się jechać coraz lepiej. Po zjechaniu do Bela p. Pradedem decyduję się na zdobycie cervenoorskiego sedla - 1013 m n.p.m. jednak po paru metrach okazuje się, ze z kolanem jest coś nie tak i podejmuję decyzję o pojechaniu do Javornika.

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Pradziada -musi jeszcze trochę poczekać aż go zdobędę © biker81

Mnogość ścieżek rowerowych w Czechach © biker81

Oznaczenia szlaków w Jesenikach © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

Wdok na Jeseniki © biker81

Widok na Jeseniki © biker81

W Jaworniku szukam jakieś fajnej restauracji. Po drodze zaczynam rozmowę z rowerzysta z Polski. Po chwili podjeździe jego dziewczyna. Oboje nocują na Iglicznej i objeżdżają Kotlinę Kłodzką. Rozmawiamy i naszych wyprawach rowerowych. Na końcu pada pytanie:
- Czy masz konto na bikestats-ie ?
Mówię, ze tak. Okazuje się, że są to Kocuriada i Dawko z Łodzi.
Po krótkiej rozmowie życzymy sobie powodzenia na drodze i każdy jedzie w swoją stronę. To już kolejni rowerzyści z BS spotkani na wyprawach. Pierwszym był wilk spotkany w Bieszczadach. Po zjedzeniu obiadu i wypiciu piwka ruszam na ostatnią przełęcz dzisiejszego dnia. Teraz czeka mnie 9 km podjazdu o przewyżseniu 368 m i średnim nachyleniu 4,1%, maksymalnym nachyleniu na 1 km -5,3%. Po raz kolejny w życiu wjeżdżam na przełęcz Lądecką. Trudy trasy wynagradzają mi widoki na góry.

Zamek Jánský Vrch w Javorniku © biker81

Kamienice w Javorniku © biker81

Kamienice w Javorniku © biker81

Twierdza przy drodze do Travnej © biker81

Droga do granicy © biker81

Kościół NMP w Travnej przy drodze ku granicy © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Przełęcz Lądecka po raz kolejny zdobyta © biker81

Do Dusznik jeszcze trochę kilometrów, więc zabieram się ostro do jazdy. Mijam kolejne wioski w których niestety na każdym kroku widać biedę ale to dzięki temu ten region ma w sobie tyle uroku.

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

Dawna linia kolejowa z Kłodzka do Kudowy © biker81

Widok na Sudety © biker81

Widok na Sudety © biker81

W Dusznikach jestem po 18. Robię zakupy na kolacje i śniadanie. Jeszcze czeka mnie wspinaczka do schroniska pod Muflonem. Nie wyobrażam sobie innego miejsca na nocowanie w Dusznikach jak to schronisko, które góruje nad miastem. Niestety, żeby się tam dostać trzeba wspiąć się żółtym szlakiem, którym jest ciężko podejść a co dopiero wprowadzić rower. Jak się okaże podczas rozmowy z rowerzystami w schronisku czasem są śmiałkowie, którzy wjeżdżają tędy rowerem. Jakoś wdrapałem się do schroniska i po chwili już piję piwo z innymi rowerzystami, podziwiając widoki i rozmawiając o rowerach.

Muzeum Papiernictwa w Duszkinach © biker81

Droga do schroniska pod Muflonem © biker81

Droga do schroniska pod Muflonem © biker81

Droga do schroniska pod Muflonem © biker81

Schronisko pod Muflonem © biker81

Widok na Góry Stołowe © biker81

Jestem dziś padnięty. Ten dystans i te przewyższenia dały się mocno we znaki. Ale mogę być z siebie dumny. Jutro kolejne przełęcze i kolejne wyzwania.